"İstismarcı spiritüel kültler, insanlar ve öğretmenler gururla kurban psikolojisi karşıtlığı yaparlar çünkü bu onlar için bir sigorta poliçesi gibi çalışır.
İnsanlar kurban olmanın, öyle duyulmanın ve hareket etmenin olabileceğiniz en düşkün ve utanç verici şey olduğunu öğrendiğinde;
Kurban psikolojisinin iyileşmenin, uyanmanın ve aydınlanmanın antitezi olduğu tekrar tekrar söylendiğinde;
İnsanlar grup ya da grup lideri tarafından “kurban olmak”tan ya da “yarada olmaktan” dolayı utandırıldığında ve onlardan kaçınıldığında;
Öğretmenler ya da kült tarafından istismar edildikleri, saldırıya uğradıkları ve kurban pozisyonuna sokuldukları hikayeleri öne çıkarma ve anlatma ihtimalleri çok daha azdır.
Bunu bazen yıllar sonra başlarına gelenle ilgili hakikati anlatma ve konuşma cesaretini bulan insanlarda bile çok görüyorum.
Tam da kurbanlaştırılmalarının ve saldırının hikayesini anlatırken bile aynı zamanda coşkuyla şöyle ifadeler kullanıyorlar:
“Kurban değilim”
“Burada kurbanlık rolüne girmiyorum ama”
“Kendimi kurban olarak görmüyorum”
Ki bu hala kült / istismarcı tarafından yerleştirilmiş kurbanlık etrafındaki koca utanç idolojisiyle derinlemesine programlanmış olduklarının göstergesi.
Hala doğru ve gerçek gibi tuttukları, aslında avcı tarafından onları istismar etmek için ruhlarına bir virüs gibi yerleştirilmiş inanç.
İstismarcıların kurbanlığı ya da “yaralı olmayı” ayıplamaları… ya da olduğu gibi silmelerinin (kurban diye bir şey yoktur) sebebi, avcılığı ve mağduriyeti aynı anda sağlayan, tımar eden ve gizleyen tekbenci bir geri bildirim döngüsü kurmaktır.
Bu kurbanın asla konuşamaması ya da eğer yeterince iyilerse, deneyimi asla istismar olarak adlandıracak noktaya varmamalarından emin olmayı sağlayan bir sigorta poliçesidir.
Bir utanç ve sessizlik kültürü oluşturur ve kimsenin gerçekte ne yaptıklarını ortaya çıkarmamasını sağlarlar.
Bu tam da tecavüze uğrayan kadının kirli ve kırılmış kılındığı mitoslara benzer.
Şiddet eylemindense, şiddet eyleminin sonucunun ayıplanmasıdır. Kurbanları utanç içinde bırakırsınız ve onlar da susarlar.
Kurban kılma, “kurban olmanın” ya da “ yaralı olmanın” aşağılandığı ve bastırıldığı ortamlarda iyice palazlanır. Bu istismarın gerçekleştiğinin en belirgin işaretlerinden biridir.
Kurban ya da yaralı olmanın utanç verici olduğu zihniyetini reddetmek bu laneti kırmanın en güçlü yoludur. Çünkü tam anlamıyla istismar zihniyet tarafından tasarlanmış bir tuzaktır."
Yorumlar
Yorum Gönder